മുറ്റത്തെ ചെമ്പകം
പൂക്കള് ചോപ്പായി
സുഗന്ധമായി
മുടിച്ചുരുളുകളില്
പുസ്തക സഞ്ചിയില്
ഇളം കനവുകളില്
പ്രണയവഴികളില്
ഇലകള് തഴച്ച്
പൂക്കള് നിറഞ്ഞ്
നിറ ചന്തമായി
മോന്തായം വിട്ടപ്പോള്
കാരണവര്ക്ക് കാലനായ്
അപശകുനമായ്
ബലിയാടായ്
തല തകര്ന്ന്
ഉടല് ചിന്നഭിന്നമായ്
നറുമണമില്ലാതെ
അട്ടത്തെ ശേഖരമായ്
skip to main |
skip to sidebar
യൗവ്വനമില്ലാതെ ഞാനെങ്ങനെ വൃദ്ധനായ്..? ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലാ ചോദ്യാഗ്നി പടരുന്നു.. എന് താതനോ യയാതിയല്ല! യൗവ്വനം ത്യജിച്ച പുരുവുമല്ല ഞാന്.. പിന്നെങ്ങിനെന്നില് ജരയേറിവന്നു ജരയിലിഴയും നരയാണിന്നു ഞാന്
1 comment:
അവസ്ഥാന്തരം....ശരിക്കും.
Post a Comment