വെറുപ്പാണെന്നറിയാതെ
സ്നേഹത്താല്‍ ബന്ധിതനാക്കി
അന്നം നല്‍കി
മാംസത്തെ ശുദ്ധീകരിച്ച്
നഗ്നതയെ മറച്ച്
വിഹല്വതകളെയകറ്റി
ആത്മാവില്‍ വെളിച്ചമേകി
ഹൃദയത്തില്‍ നന്മയുടെ
പൂക്കളൊരുക്കി
അവള്‍ സ്നേഹം പകര്‍ന്നു..
വെളിപാടുകളുടെ
പ്രേരകമായ്
സ്നേഹവൃക്ഷത്തിന്റെ
നാമ്പുകള്‍ വളര്‍ന്ന്
വെറുപ്പിന്റെ വടവൃക്ഷത്തില്‍
പടര്‍ന്നുകയറി
തിരിച്ചറിവിന്റെ
സ്നേഹതീരങ്ങളൊരുങ്ങിയപ്പോള്‍
അറിയാതെ ഇഷ്ടമായി..
അപ്പോഴേക്കും
പരിണാമത്തിന്റെ
ദശാസന്ധിയില്‍
കാപട്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ
അവള്‍ സ്നേഹം
പകുത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു..
skip to main |
skip to sidebar
യൗവ്വനമില്ലാതെ ഞാനെങ്ങനെ വൃദ്ധനായ്..? ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലാ ചോദ്യാഗ്നി പടരുന്നു.. എന് താതനോ യയാതിയല്ല! യൗവ്വനം ത്യജിച്ച പുരുവുമല്ല ഞാന്.. പിന്നെങ്ങിനെന്നില് ജരയേറിവന്നു ജരയിലിഴയും നരയാണിന്നു ഞാന്
1 comment:
പരിണാമത്തിന്റെ
ദശാസന്ധിയില്‍
കാപട്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞ
അവള്‍ സ്നേഹം
പകുത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു..
nalla varikal.
Post a Comment