ബന്ധങ്ങളുടെ അഴിയാക്കുരുക്കില്‍
വേഷം കെട്ടിയാടുന്നൂ ഇവര്‍
ഒരുനാള്‍ ബന്ധുമിത്രാദികള്‍ക്ക് മുന്‍പില്‍
പവിത്രമാം താലിയാല്‍ ഒന്നായവര്‍
ഒട്ടേറെ കിനാക്കള്‍ ഒരുമിച്ചുനെയ്തവര്‍
രഹസ്യങ്ങളുടെ നൂല്‍മറയില്ലാത്തവര്‍
കോടതിമുറിയില്‍ പര്സ്പരം കടിച്ചുകീറുന്നു
ആജന്മശത്രുക്കളായ് പഴിചാരുന്നു
തെളിവിന്‍ ബലത്തില്‍ ന്യായം വിധിക്കുന്നു
വേര്‍പാടിന്‍ വിതുമ്പലില്‍ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ തളരുന്നു
ആര്‍ക്കാണു ജയം.. അച്ഛനോ.. അമ്മക്കോ..
നഷ്ടബാല്യം പകക്കും കുഞ്ഞിക്കണ്ണൂകള്‍ക്കോ..
കെട്ടിയാലുടന്‍ വീട് മാറണം
വൃദ്ധരാം രക്ഷിതാക്കള്‍ വൃദ്ധസദനത്തിലാവണം
സിനിമക്ക് പോയീലാ.. നാത്തൂന്‍ മിണ്ടീലാ..
ഒത്തുതീര്‍പ്പില്ല! പിരിഞ്ഞാല്‍ മാത്രം മതി
ഇഴപിരിയുന്ന ബന്ധങ്ങളുടെ കാഴ്ചയില്‍
ക്ഷമയെന്നൊരു വാക്കിനായ് നിഘണ്ടുവില്‍ പരതുമ്പോള്‍
നിലവിലില്ലാത്തതാണെന്ന സൂചന മാത്രം കാണ്‍മൂ
skip to main |
skip to sidebar
യൗവ്വനമില്ലാതെ ഞാനെങ്ങനെ വൃദ്ധനായ്..? ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിലാ ചോദ്യാഗ്നി പടരുന്നു.. എന് താതനോ യയാതിയല്ല! യൗവ്വനം ത്യജിച്ച പുരുവുമല്ല ഞാന്.. പിന്നെങ്ങിനെന്നില് ജരയേറിവന്നു ജരയിലിഴയും നരയാണിന്നു ഞാന്
1 comment:
ഇതിനിടയില്‍ പെട്ടുപോകുന്ന കുഞ്ഞുമക്കളുടെ കാര്യമാണു കഷ്ടം..!
Post a Comment